Oostkust en laatste deel van het Noorden
Door: Eefke Weerts
Blijf op de hoogte en volg Eefke
19 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Kia Ora,
Bedankt voor jullie lieve reacties, vind het echt fijn ze te lezen! En Suus, volgens de Maori stam waar ik was stammen zij af van de originele bewoners, allemaal hetzelfde ^^ Maar you never know...
Zondag zijn we vertrokken naar de oostkust, met een kleiner busje van Eastbro. Super leuke chauffer genaamd Jason (net zo laidback als de schildpad in Finding Nemo). De eerste dag hebben we doorgebracht in Gisborne. We hebben samen een maailtijd voorbereid (ja, ik ook, knoflookbrood gemaakt :P) en in de ochtend naar de eerste zonsopgang van de wereld gekeken. Super mooi! Daarna zijn we doorgereden naar Tolaga Bay en daar zijn we van de langste pier van Nieuw-Zeeland afgesprongen. Langste, maar niet de hoogste.. Denk rond 3,4 meter (eerlijk gezegd dat ik rond de 8 meter, maar werd vlug uit die droom geholpen). Bij een tussenstop nog gepraat met locals, die mensen zijn zo vriendelijk en openhartig. Ze delen letterlijk alles met je (incl. hun frietjes ^^). Rond die dag begon ik erge pijn aan de zijkant en onderkant van mijn borstkas te krijgen. Ben de dag erna toch maar even naar de dokter gegaan. Blijk een spier tussen mijn ribben te hebben verrekt. Ontzettend pijnlijk en moeilijk te genezen omdat je deze spier constant gebruikt bij ademhalen en dingen oppakken. Heb medicatie gekregen, gaat nu al een stuk beter gelukkig. Kon hierdoor helaas niet de skydive in Taupo maken... Doe ik een andere keer (zal niet zeggen wanneer mam, hoef je je geen zorgen te maken ;)). Op dinsdag zijn we nog de wereldberoemde Manuka honing gaan bekijken (schijnt genezend te werken), we zijn gaan zwemmen en hebben een kerk bezocht naast de zee waar wilde paarden naast stonden en pinquins onder broedden. Ons hostel was de mooiste tot nu toe, naast de zee met bubbelbad, sky TV (eindelijk weer eens tv kunnen kijken) en gewoon heerlijk ontspannen. Oostkust was echt het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien hier!
Woensdag was het oorspronkelijke plan om nog 2 extra dagen in Rotorua te blijven, maar omdat het daar werkelijk deprimerend was en ontzettend stonk, hebben we de bus kunnen omzetten en zijn we meteen doorgereisd naar Lake Aniwhenua (ik reis nu t/m Queenstown met 3 andere meiden). Dit is ook een Maori stam, totaal anders wel. Veel moderner en zetten zich ontzettend in voor de gemeenschap. Er is veel armoede en geweld daar en de mensen geven hun gemeenschap iedere dag vers eten en proberen werk voor ze te vinden. Heel ontroerend om te horen. We hebben grottekeningen van rond 1300 gezien, heel cool. Ik heb daarna een armband geweven. Dat was de bedoeling, maar hij is zo groot geworden dat mam een nieuwe vaas versiering krijgt :D
Daarna hebben we een traditioneel Hangi diner gekregen, letterlijk eten uit de grond. Dat proeft dan ook erg aards, maar best lekker. Ook pavlova, spungecake en pudding gegeten (ja, ik sta er zelf ook van versteld wat ik hier allemaal eet, zelfs chili...moet niet gekker worden).
Donderdag zijn we naar de Huka Falls gegaan, een ontzettend grote heldere waterval. We sliepen in de Blue Duck Lodge (verste weg van de zee) en ik heb daar een horsetrek gedaan door de bergen. Heel cool, maar ook eng. Paarden zijn best intimiderend, maar die van mij was eigenlijk heel lief.
Dag erna zou de grote Tongariro Crossing zijn, een wandeling van rond de 8u over de berg en naast de beroemde Mount Doom. Helaas werd dit afgelast door sterke windstoten van 100 km/u. Misschien ook wel beter, denk dat ik mijn spier dan had overbelast. Maar wilde hem wel graag doen... Hebben in plaats daarvan de Terinaki wandeling gedaan van rond de 2 uur en alweer een waterval gezien (nr 201 heb ik het hier het gevoel). Ook een wandeling gemaakt naar waar Gollum naar vis duikt in LOTR 2. Terug in het hostel hebben we in het bubbelbad gezeten en LOTR deel 2 gehuurd, omdat we alle landschappen nog wilden zien en we ernaast zaten. Heel cool om letterlijk Mount Doom naast je te hebben!
Zaterdag zijn we naar Wellington vertrokken, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. We zijn gestopt bij Bull City (waar alle namen zijn veranderd in Bull, bv een winkell genaamd Labulls aka labels). En we hebben een gumboot (soort kaplaars) wedstrijd gehouden wie het verste kon gooien. Ik werd tweede van de 32 meiden, geen slechte prestatie al met al.
Wellington is ook wel de Windy City genoemd, na Chicago heeft deze stad de meeste wind. Merk je ook wel als je over de straten loopt. Wel een veel mooiere en rustige stad dan Auckland was vind ik zelf. Wat super is, is dat we nu bij Nomads hostel blijven en daar iedere avond een gratis maaltijd krijgen. Konden we ook weer eens uitgaan :) Hele gezellige avond hier gehad! Vandaag ben ik naar het Wellington Museum of City and Sea geweest, heel interessant. Morgen gaan we naar het Te Papa Museum en nemen we de Cable Car naar de tuinen. En dat zijn dan de laatste dagen op het Noordereiland, dinsdag vertrekken we met de ferry naar het Zuidereiland. Kan niet geloven dat ik hier al 3 weken ben, gaat vlug en langzaam tegelijk. Nog een maandje en dan kan ik jullie allemaal weer knuffelen!
Zal proberen zaterdag weer te schrijven... Tot dan! xxx
Bedankt voor jullie lieve reacties, vind het echt fijn ze te lezen! En Suus, volgens de Maori stam waar ik was stammen zij af van de originele bewoners, allemaal hetzelfde ^^ Maar you never know...
Zondag zijn we vertrokken naar de oostkust, met een kleiner busje van Eastbro. Super leuke chauffer genaamd Jason (net zo laidback als de schildpad in Finding Nemo). De eerste dag hebben we doorgebracht in Gisborne. We hebben samen een maailtijd voorbereid (ja, ik ook, knoflookbrood gemaakt :P) en in de ochtend naar de eerste zonsopgang van de wereld gekeken. Super mooi! Daarna zijn we doorgereden naar Tolaga Bay en daar zijn we van de langste pier van Nieuw-Zeeland afgesprongen. Langste, maar niet de hoogste.. Denk rond 3,4 meter (eerlijk gezegd dat ik rond de 8 meter, maar werd vlug uit die droom geholpen). Bij een tussenstop nog gepraat met locals, die mensen zijn zo vriendelijk en openhartig. Ze delen letterlijk alles met je (incl. hun frietjes ^^). Rond die dag begon ik erge pijn aan de zijkant en onderkant van mijn borstkas te krijgen. Ben de dag erna toch maar even naar de dokter gegaan. Blijk een spier tussen mijn ribben te hebben verrekt. Ontzettend pijnlijk en moeilijk te genezen omdat je deze spier constant gebruikt bij ademhalen en dingen oppakken. Heb medicatie gekregen, gaat nu al een stuk beter gelukkig. Kon hierdoor helaas niet de skydive in Taupo maken... Doe ik een andere keer (zal niet zeggen wanneer mam, hoef je je geen zorgen te maken ;)). Op dinsdag zijn we nog de wereldberoemde Manuka honing gaan bekijken (schijnt genezend te werken), we zijn gaan zwemmen en hebben een kerk bezocht naast de zee waar wilde paarden naast stonden en pinquins onder broedden. Ons hostel was de mooiste tot nu toe, naast de zee met bubbelbad, sky TV (eindelijk weer eens tv kunnen kijken) en gewoon heerlijk ontspannen. Oostkust was echt het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien hier!
Woensdag was het oorspronkelijke plan om nog 2 extra dagen in Rotorua te blijven, maar omdat het daar werkelijk deprimerend was en ontzettend stonk, hebben we de bus kunnen omzetten en zijn we meteen doorgereisd naar Lake Aniwhenua (ik reis nu t/m Queenstown met 3 andere meiden). Dit is ook een Maori stam, totaal anders wel. Veel moderner en zetten zich ontzettend in voor de gemeenschap. Er is veel armoede en geweld daar en de mensen geven hun gemeenschap iedere dag vers eten en proberen werk voor ze te vinden. Heel ontroerend om te horen. We hebben grottekeningen van rond 1300 gezien, heel cool. Ik heb daarna een armband geweven. Dat was de bedoeling, maar hij is zo groot geworden dat mam een nieuwe vaas versiering krijgt :D
Daarna hebben we een traditioneel Hangi diner gekregen, letterlijk eten uit de grond. Dat proeft dan ook erg aards, maar best lekker. Ook pavlova, spungecake en pudding gegeten (ja, ik sta er zelf ook van versteld wat ik hier allemaal eet, zelfs chili...moet niet gekker worden).
Donderdag zijn we naar de Huka Falls gegaan, een ontzettend grote heldere waterval. We sliepen in de Blue Duck Lodge (verste weg van de zee) en ik heb daar een horsetrek gedaan door de bergen. Heel cool, maar ook eng. Paarden zijn best intimiderend, maar die van mij was eigenlijk heel lief.
Dag erna zou de grote Tongariro Crossing zijn, een wandeling van rond de 8u over de berg en naast de beroemde Mount Doom. Helaas werd dit afgelast door sterke windstoten van 100 km/u. Misschien ook wel beter, denk dat ik mijn spier dan had overbelast. Maar wilde hem wel graag doen... Hebben in plaats daarvan de Terinaki wandeling gedaan van rond de 2 uur en alweer een waterval gezien (nr 201 heb ik het hier het gevoel). Ook een wandeling gemaakt naar waar Gollum naar vis duikt in LOTR 2. Terug in het hostel hebben we in het bubbelbad gezeten en LOTR deel 2 gehuurd, omdat we alle landschappen nog wilden zien en we ernaast zaten. Heel cool om letterlijk Mount Doom naast je te hebben!
Zaterdag zijn we naar Wellington vertrokken, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. We zijn gestopt bij Bull City (waar alle namen zijn veranderd in Bull, bv een winkell genaamd Labulls aka labels). En we hebben een gumboot (soort kaplaars) wedstrijd gehouden wie het verste kon gooien. Ik werd tweede van de 32 meiden, geen slechte prestatie al met al.
Wellington is ook wel de Windy City genoemd, na Chicago heeft deze stad de meeste wind. Merk je ook wel als je over de straten loopt. Wel een veel mooiere en rustige stad dan Auckland was vind ik zelf. Wat super is, is dat we nu bij Nomads hostel blijven en daar iedere avond een gratis maaltijd krijgen. Konden we ook weer eens uitgaan :) Hele gezellige avond hier gehad! Vandaag ben ik naar het Wellington Museum of City and Sea geweest, heel interessant. Morgen gaan we naar het Te Papa Museum en nemen we de Cable Car naar de tuinen. En dat zijn dan de laatste dagen op het Noordereiland, dinsdag vertrekken we met de ferry naar het Zuidereiland. Kan niet geloven dat ik hier al 3 weken ben, gaat vlug en langzaam tegelijk. Nog een maandje en dan kan ik jullie allemaal weer knuffelen!
Zal proberen zaterdag weer te schrijven... Tot dan! xxx
-
19 Januari 2014 - 08:14
Yvonne:
Allerliefste meisje van me,
wat maak jij allemaal mee zeg...me jealous!
Nee, echt waar...het is te gek voor woorden.
This is once in a lifetime!
Ik gun het je zo en ben blij dat je er nu zo van geniet..
Miss you very much maar het is echt het beste wat je ooit gedaan hebt.
Love you...mam xxxxxxx -
19 Januari 2014 - 08:26
Lonneke:
Hey Eef!! Ik hoop dat het je lukt om de skype te fixen, we hebben je in ieder geval alweer gehoord en gezien;) wat een mooie verhalen en wat een super mooie foto's!!! Wat cool dat je zelf knoflookbrood hebt gemaakt! En zelfs chili gegeten...we herkennen je straks niet meer;) ik ga de skype weer proberen! Love you!!
Xxx -
19 Januari 2014 - 10:17
Suus:
Hi Eef,
Wat een super verhaal weer, zal straks wennen worden om weer in het saaie Landgraaf te vertoeven ;). Niet zo denigrerend over je kookkunsten, heb vrijdag heerlijke panna cotta gegeten en volgens Im was die van jou zelfs nog lekkerder :) (dus een tip voor jouw volgende eetdate!).
Blijf genieten, ons kun je vanaf Februari allemaal nog lang genoeg knuffelen!!
Dikke X suus -
19 Januari 2014 - 11:29
Leon Weerts:
Hi lieve Eefke,
Alweer zo'n mooi reisverslag, wat jij daar allemaal ziet en meemaakt. Wij lezen jouw verhalen en zien de foto's maar als je daar echt middenin staat lijkt me zo geweldig. Ik hoop dat je daar nog jaren op kunt teren! Ik ben wel blij dat het al iets beter met jou spier gaat, maar blijf goed op jezelf letten. Succes met de skydive!
Nog heel erg bedankt voor jouw aparte houten kaart met de hele mooie tekst én natuurlijk ook voor de foto's van het militaire museum, goed gedaan!
Eefke, ik hoop dat je in de komende weken (lijkt net alsof ze nu vlugger voorbij gaan) blijft genieten van dat prachtige land. Wat een ervaring...
Tot de volgende Skype!
Miss you and luv you,
Papa -
19 Januari 2014 - 11:53
Mechtild:
Ha die Eefke,
Jeetje, wat maak je allemaal mee daar in Nieuw Zeeland. Je hoort weinig over Nieuw Zeeland. Daarom dacht ik dat er niet zoveel te beleven viel. Niets is minder waar. Wat geweldig allemaal en prachtige foto's. Je hebt je hele dag gevuld, zo te lezen.
Blij te horen dat jouw moeder ook niet zo gecharmeerd is van dat skydiven. Mijn kinderen willen het ook doen. Ik krijg het er benauwd van.
Als je terug bent mag je een workshop knoflookbrood maken komen geven. Misschien op Martinus? Kan Sebastiaan wat van jou leren!
Nee, alle gekheid op een stokje, je maakt iets unieks mee. Je geniet er volop van. Blijf genieten, denk wel aan alle die harde werkers hier, maar dit ... dit is iets daar praat je nog over als je 80 bent. Dus, lieve Eefke, met weemoed aftellen. Liefs, Mechtild xx
-
19 Januari 2014 - 12:03
Im:
Hi Eef, geweldig daar! En grappig; ik zei precies hetzelfde tegen Ang; vind t ook tegelijk langzaam en snel gaan! Maar ik zie je groeien en dat is waar je t oa ook voor doet he, ben super trots op je!
geniet ze xx love u mannen en Im -
19 Januari 2014 - 12:27
Remco:
Leuk verhaal weer met veel belevingen. 3 weken al daar??!! De tijd gaat vlug. Veel plezier verder!
Groetjes -
19 Januari 2014 - 19:50
Daisy:
Lieve Eef,
Super leuk om je reisverslagen te lezen, ongelooflijk wat je allemaal meemaakt! Hier blijft alles hetzelfde dus mis ons maar niet te veel en geniet! Ik vind het allemaal super stoer van je en je mag trots zijn op hoe ver je al gekomen bent!
Hele dikke kus xxxxxx -
19 Januari 2014 - 21:13
Simone:
Hoi Eefke,
Telkens weer erg leuk en interessant om jouw verhalen te lezen!
Wat een fantastische en onvergetelijke ervaringen!
Geniet er van! Voor je het weet ben je weer in " Je zal er maar wonen -
19 Januari 2014 - 23:19
Adriana:
hoi Eefke
Wat n avonturen en ervaringen.
Heerlijk om te lezen en ik geniet met je mee.
Ciao
-
22 Januari 2014 - 10:14
Lieke:
Eeeeefff!!
Fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! Je maakt zo veel mee daar, ik hou het niet meer bij haha.
Denk dat je als je terug bent nog eens alle hoogtepunten aan me moet vertellen!
Die tocht met die paarden lijkt me ook super!
Hoe gaat het nu met je spier? Hopelijk kun je wel nog skydiven.
Leuk dat je met die drie meiden samen reist.
Heeeel veel plezier!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
